Walvisvaart
In de 17e en 18e eeuw kende Ameland door de walvisvaart een periode van ongekende welvaart.
Omstreeks 1719 begonnen de Amelanders zich te bemoeien met de walvisvangst. Het vangen van walvissen was in die tijd een bijzonder ruig bedrijf. Niet alle walvisvangsten liepen even goed af. In het jaar 1777 kwamen veel Amelandse walvisvaarders vast te zitten in het poolijs.
Al snel bleek dat de boten niet gebouwd waren voor deze omstandigheden en de boten zonken dan ook snel. Slechts enkele Amelanders overleefden deze ramp. Kort daarna waren de hoogtijdagen van de walvisvaart op Ameland voorbij.
Op de begraafplaatsen zijn het de bijzondere grafzerken, die bezoekers herinneren aan de commandeurs, de grote kapiteins uit de walvisvaart. Ook de walviskaken (kakebienen) die men nu nog terugziet als erfafscheiding bij verschillende commandeurshuisjes zijn een herinnering aan lang vervlogen tijden.
